POZNAJ PSA: WYŻEŁ NIEMIECKI KRÓTKOWŁOSY

Krótki rys historyczny

Historia wyżła niemieckiego krótkowłosego zaczyna się, gdy psy były używane do polowań z siecią na ptactwo oraz przy strzelaniu do ptaków w locie. Najważniejszą ich cechą była zdolność do wystawiania zwierzyny. Wraz z wprowadzeniem strzelby dwustrzałowej (1750 r.) ich wykorzystywanie stało się tym bardziej konieczne: strzelało się do ptaków w locie przed psem. Zastosowanie tej techniki łowieckiej stanowiło początek okresu przekształcania się psa wystawiającego w wielostronnego psa myśliwskiego. Dokumentem najistotniejszym dla organizacji i rozwoju hodowli wyżła niemieckiego krótkowłosego była „Księga hodowli wyżła niemieckiego krótkowłosego”, gdzie przedstawiono charakterystyczne cechy tej rasy, zasady oceny cech morfologicznych oraz podstawowe metody przeprowadzania prób pracy psów myśliwskich. Dzisiaj hodowla wyżłów niemieckich krótkowłosych jest prowadzona zgodnie ze ścisłymi zasadami oraz starannie opracowanymi próbami pracy. Wzorzec podaje wymagane charakterystyczne cechy fenotypu tego wielostronnego psa myśliwskiego, które umożliwiają mu wykonywanie różnorodnych zadań łowieckich aż do późnej starości.Harmonijna pięknośćWygląd wyżła niemieckiego odznacza się wyjątkową elegancją. Jest to pies duży, ale smukły, a jego postawa wskazuje na siłę oraz zwinność. Wysokość psa w kłębie nie przekracza 66 cm, a masa ciała powinna wynosić do 30 kilogramów. Kończyny przednie widziane z przodu są proste i równoległe, z boku dobrze umiejscowione pod korpusem, natomiast tylne długie, szerokie oraz dobrze umięśnione. Umaszczenie krótkiego, szorstkiego włosa tej rasy występuje w wielu wariantach: brązowym, czarnym, czarnym podpalanym, jasnym dereszu, ciemnym dereszu, brązowym z plamkami oraz białym z brązowymi znaczeniami. Głowa sucha, osadzona na mocno umięśnionej szyi, z szerokimi uszami średniej długości, płasko do niej przylegającymi. Brązowe oczy charakteryzują się inteligentnym, przyjaznym spojrzeniem.Niespożyta energia i wytrzymałość

Selekcja i hodowla przez lata sprawiły, że wyżły to rasa stworzona do polowań, ich usposobienie nie jest jednak tak jednowymiarowe. Charakteryzuje się dużym temperamentem, niespożytą energią i wytrzymałością. Jest psem stworzonym do działania, nie znosi bezczynności i nudy, która może generować u niego niepożądane niszczycielskie zachowania. W domu spokojny, łagodny, przyjaciel wszystkich członków rodziny, także dzieci i innych psów, kotów lub królików, w terenie zmienia się nie do poznania. Staje się psem szybkim i nieustępliwym. Rasa wymaga więc odpowiedniego szkolenia, które zaczynamy już w wieku trzech miesięcy. Oznaką dobrego wychowania jest inteligencja, śmiałość, porywistość, ekscentryczność oraz czułość okazywana właścicielowi, z którym lubi współpracować i ćwiczyć. Przy szkoleniu wyżłów należy pamiętać, aby kontrolować ich instynkt łowiecki. Odpowiednie zabawy imitujące polowanie pozwolą rozładować napięcie i uniknąć niespodziewanych prezentów przynoszonych przez psa, takich jak ptaki czy inne zwierzęta upolowane w ogrodzie. Bardzo ważną rolę w ich życiu odgrywać powinna aktywność fizyczna. Nie wystarczą spacery na smyczy, codziennie muszą mieć możliwość swobodnego wybiegania przez godzinę lub dwie, aby rozładować rozpierającą energię. Długie spacery lub pływanie to najlepsze ćwiczenia fizyczne dla psów tej rasy.Problemy zdrowotneWyżły niemieckie to rasa ogólnie postrzegana jako zdrowa. U przedstawicieli mogą jednakże występowaćDysplazja stawu biodrowego- choroba o nie znanym sposobie dziedziczenia – co oznacza, że nawet po w pełni zdrowych rodzicach mogą urodzić się pieski obciążone tą chorobą. Może być też odwrotnie – że po psach z biodrami ocenionymi na HD-C – mogą urodzić się szczeniaki o doskonałych stawach. Niestety dodatkowo na pojawienie się dysplazji mogą mieć też wpływ czynniki środowiskowe takie jak – odżywianie i obciążanie stawów w młodości psa.Pęcherzowe oddzielanie się naskórka- choroba genetyczna o dziedziczeniu autosomalnym recesywnym, co oznacza, że aby wystąpiła u psa musi on posiadać od każdego z rodziców gen recesywny.Rozcięcia łap, ogona, kontuzje tkanek miękkich, złamania palców itp – wszystkie te sytuacje wynikają z aktywnego życia wyżła w terenie, chyba każdy choć raz miał do czynienia z takim wypadkiem.Zatkanie gruczołów okołoodbytowych – częsta przypadłość w rasie, może wystąpić bez względu na sposób karmienia, ważne jest kontrolowanie gruczołków aby nie doprowadzić do stanu zapalnego i komplikacjiZapalenia uszu – niestety wyżły jako posiadacze długich uszu są potencjalnie narażone na ich stan zapalny, szczególnie gdy intensywnie pływająPasożyty zewnętrzne i wewnętrzne – wyżły należy odrobaczać często – szczególnie jeśli dużo czasu spędzają w terenie i istnieje możliwość kontaktu z odchodami innych ssaków. Do odrobaczania psów zawsze stosujemy specjalnie do tego przeznaczone preparaty – nie środki dla ludzi gdyż mają one działanie ograniczone. W przypadku pasożytów zewnętrznych – na rynku dostępna jest spora ilość różnorodnych preparatów – Twój lekarz weterynarii wybierze dla Ciebie najlepszy środek do walki z kleszczami, pchłami i innymi ektopasożytami.Dla kogo wyżeł?Wyżeł, chociaż jest psem dużym, idealnie sprawdzi się w rodzinie z dziećmi. Przywiązuje się do swojego przewodnika, a ponadto wykazuje dużą wrażliwość, dlatego w treningu trzeba być stanowczym ale i nagradzać. Odpowiednio socjalizowany odnajdzie się w domu z innymi zwierzakami. Najważniejsza dla wyżła jest aktywność fizyczna- wyładowanie energii to podstawa jego dobrego samopoczucia, dlatego właściciel powinien prowadzić aktywny tryb życia.